siłą powierzchniową
Encyklopedia PWN
fale mech., które rozchodzą się w ośrodku materialnym w wyniku działania sił sprężystości związanych z odkształceniami objętości (ściskaniem i rozciąganiem) i postaci (ścinaniem) elementów ośrodka (fale mechaniczne);
fale mech. rozchodzące się w powietrzu atmosferycznym;
Gazy, Strefa, Qitā‘ Ghazzah,
część Autonomii Palestyńskiej, w południowo-zachodniej Palestynie, nad Morzem Śródziemnym;
obiekty astronomiczne — kule gazowe o masach porównywalnych z masą Słońca, świecące przez znaczną część życia wskutek zachodzących w nich reakcji termojądrowych.
hydrologiczny cykl, obieg wody w przyrodzie, krążenie wody w przyrodzie,
zamknięty cykl obiegu wody w przyrodzie zachodzący dzięki energii cieplnej Słońca oraz sile ciężkości, które sprawiają, że woda przemieszcza się ciągle między atmosferą, hydrosferą i litosferą;
menisk
fiz. zakrzywiona powierzchnia cieczy w pobliżu ścianek naczynia, wklęsła lub wypukła zależnie od wartości sił wzajemnego oddziaływania między cząsteczkami stykających się ciał, tj. sił przylegania (adhezja), i napięcia powierzchniowego cieczy;
[gr. mēnískos ‘półksiężyc’],
